Karşı binadaki pencerelerden bakanlara duyulan önyargı,insanlığın doğası gereği duyulan önyargılardan daha başka roller oluşturmaya başladı.hatırlarsınız bir zamanlar araya çekilen keskin çizgiler, canlara,mallara,medeniyetin gerilemesine,gelişimin durmasına ve duygusal yıpranmalara mal olmuştu.yine bu çizgilere yönelmek isteyenlere keskin ve değiştirilemez kıldığımız düşüncelerimizle destek veren bizler,bilmez miyiz ki bu psikolojik kalıplar üzerimizde ölü bir kabuk oluşturmaktadır.
maddelerle paylaşıp,taraflarımıza yazılan düşünceler,empatisiz ve hoşgörüsüz adaletten yoksun mahkemelerimizde yargılanırken,semt semt ayrılmış fikir sahipleri,bu halleriyle gurur duyar hale gelmişlerdir.
ayrıca sığ düşünceleriyle kendilerini yenileme ihtiyacı duymayan bencil fikir sahipleri,yandaşlık oluşturarak da genç bir çağa engel oluşturmuş,pencerelerideki renkleri bir hamlede silmişlerdir.
günümüzde artık sık duyduğumuz yandaş medya,yandaş birey,yandaş kuruluş gibi terimler, toplum ruhunda da yüksek derecede ayrımcılığa yol açmıştır.
halbuki Osmanlı gibi sosyopolitik yapısı çeşitliliklerle oluşmuş bir imparatorluğun torunları olduğumuz bilinmektedir.
peki,öyleyse farklılıkların uzlaşarak meydana geldiği bir medeniyete karşı oluşumuz nedendir?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder